Aktualności

Sąd Najwyższy 4 kwietnia 2017 r. wydał kluczowy dla wielu pracodawców i pracowników wyrok (II PK 27/16), w którym odniósł się do kwestii korzystania przez pracownika z Internetu w czasie pracy w celach prywatnych. Orzeczenie jest o tyle istotne, że kwestia ta dotyczy ogromnej ilości pracowników, którzy do wykonywania powierzonych zadań wykorzystują komputer. Sąd Najwyższy wskazał, iż pracownik, który sporadycznie korzysta w czasie pracy z komputera z celach prywatnych, np. sprawdzając pocztę czy też stan konta bankowego nie dopuszcza się naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych.

W ostatnich dniach sierpnia Ministerstwo Finansów przygotowało pakiet zmian ustaw podatkowych, mający na celu uszczelnienie systemu podatkowego. Projekt wpłynął do Sejmu 25 września 2018 r. i obecnie jest na etapie prac Komisji Finansów Publicznych. Konieczność wprowadzenia zmian wynika bezpośrednio z dyrektywy ATAD (dyrektywy Rady (UE) 2016/1164 z 12 lipca 2016 r.). Exit tax został już wprowadzony w niektórych państwach Unii Europejskiej i w części z nich jego regulacje są bardziej restrykcyjne niż proponowane w Polsce. Elementem, którego wprowadzenie umożliwia, acz nie nakazuje wspomniana dyrektywa jest opodatkowanie omawianym podatkiem osób fizycznych. Choć rozwiązanie to nie jest wymagane, zostało już jednak wprowadzone w niektórych państwach Unii Europejskiej.

Prowadzić „firmę na próbę” mogą prowadzić osoby fizyczne, których przychody z działalności nie przekraczają w żadnym miesiącu 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę (w 2018 r. kwota ta wynosi 1050 zł) pod warunkiem, że nie wykonywały w okresie ostatnich 60 miesięcy działalności gospodarczej (do okresu niewykonywania działalności zalicza się okres jej zawieszenia) albo prowadziły ją, ale przed 30 kwietnia 2017 r. działalność została wykreślona z ewidencji przedsiębiorców i od tego momentu nie została ponownie zarejestrowana. Nie ma znaczenia to, czy prowadzona działalność ma charakter zorganizowany. Jeżeli jednak zostanie przekroczony wspomniany wyżej miesięczny limit przychodów, konieczne będzie zarejestrowanie działalności gospodarczej w Centralnej Ewidencji działalności Gospodarczej w terminie 7 dni od dnia przekroczenia limitu. Jednakże, jak podkreśla Ministerstwo Przedsiębiorczości i Technologii, przekroczenie limitu np. na podstawie jednorazowej umowy nie będzie oznaczało, że osoba fizyczna automatycznie stanie się przedsiębiorcą – znaczenie będzie tu miała ocena, czy występują podstawowe cechy działalności gospodarczej, czyli czy osoba ta wykonuje działalność we własnym imieniu, w sposób zorganizowany i ciągły.

Od 2019 r. drobni przedsiębiorcy będą mogli skorzystać ze zmniejszonej składki ZUS. Tzw. „Mały ZUS” dotyczył będzie osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą, których miesięczne przychody w poprzednim roku nie przekroczyły 2,5-krotności minimalnego wynagrodzenia. W ujęciu rocznym granicą uprawnienia przedsiębiorcy do skorzystania z Małego ZUS-u jest przychód roczny w wysokości 30-krotności rocznego minimalnego wynagrodzenia. W 2018 r. minimalne miesięczne wynagrodzenie wynosi 2100 zł, zatem obniżone proporcjonalnie do przychodu składki ZUS w 2019 r. będą mogły płacić osoby prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą, których przeciętne miesięczne przychody w 2018 r. nie przekraczały 5250 zł. Przeciętne miesięczne przychody obliczane są na podstawie przychodu rocznego podzielonego przez liczbę miesięcy.

Od 1 stycznia 2019 r. nastąpi przekształcenie użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów. Zmiana została wprowadzona na mocy ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów. Zmiana dotyczyć będzie gruntów zabudowanych budynkami mieszkalnymi jednorodzinnymi lub wielorodzinnymi, w których co najmniej połowę liczby lokali stanowią lokale mieszkalne. Przekształcenie będzie dotyczyło także wymienionych gruntów, na których posadowione są ponadto budynki gospodarcze czy garaże. Oznacza to, że właściciele mieszkań i domów jednorodzinnych, którzy byli dotychczas użytkownikami wieczystymi gruntów, na których znajdowały się ich nieruchomości, staną się automatycznie z dniem 1 stycznia 2019 r. właścicielami tych gruntów w całości lub w udziale im przysługującym.

4 września 2018 r. weszła w życie ustawa o zmianie ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji oraz niektórych innych ustaw. Ustawa ta implementuje dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/943 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony niejawnego know-how i niejawnych informacji handlowych (tajemnic przedsiębiorstwa) przed ich bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem i ujawnianiem. Ustawa wprowadza nową, węższą definicję tajemnicy przedsiębiorstwa, rozumianą jako „informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, które jako całość lub w szczególnym zestawieniu i zbiorze ich elementów nie są powszechnie znane osobom zwykle zajmującym się tym rodzajem informacji albo nie są łatwo dostępne dla takich osób, o ile uprawniony do korzystania z informacji lub rozporządzania nimi podjął, przy zachowaniu należytej staranności, działania w celu utrzymania ich w poufności”.

Głównym celem nowo uchwalonej ustawy o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej jest płynna kontynuacja działalności przedsiębiorstwa po śmierci właściciela. Zgodnie z obowiązującymi dotychczas przepisami śmierć przedsiębiorcy implikuje wygaśnięcie uprawnień do korzystania np. z NIP-u, zezwoleń czy koncesji. Niemożliwe jest także korzystanie z środków ulokowanych na koncie bankowym wykorzystywanym do prowadzenia działalności gospodarczej, nie można powoływać się na wydane uprzednio interpretacje podatkowe, brak jest także ciągłości rozliczeń podatkowych, np. związanych z ulgami na działalność badawczo-rozwojową, w związku z czym spadkobiercy osoby wykonującej działalność na własny rachunek nie mogą w sposób płynny rozwijać potencjału gospodarczego przedsiębiorstwa. Nowa ustawa zakłada możliwość zachowania dotychczasowych umów z pracownikami (z pewnymi zastrzeżeniami), NIP, ciągłości rozliczeń podatkowych, koncesji, zezwoleń czy kontraktów handlowych.

6 czerwca 2018 r. Naczelny Sąd Administracyjny wydał przełomowy wyrok (sygn. akt II FSK 1526/16), z którego wynika, iż w przypadku darowizny z poleceniem na rzecz obdarowanego nie trzeba będzie płacić podatku od spadków i darowizn. Do tej pory podatek od spadków i darowizn obowiązani byli płacić wszyscy podatnicy, z tym zastrzeżeniem, że pewne grupy podatkowe mogły zostać od tego obowiązku zwolnione po spełnieniu określonych warunków. Na przykład członkowie najbliższej rodziny (małżonek, wstępni, zstępni, pasierb, rodzeństwo, ojczym, macocha, czyli tzw. grupa zerowa) mogą skorzystać z prawa do zwolnienia, jeżeli w terminie 6 miesięcy od dnia otrzymania darowizny (co do zasady) dokonają do Naczelnika Urzędu Skarbowego stosownego zgłoszenia i udokumentowania.

13 lipca 2018 zaczęła obowiązywać nowa ustawa z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu. Adresatami ustawy są przede wszystkim tzw. instytucje obowiązane . Zdecydowanie więcej podmiotów niż dotychczas (także niezwiązanych z sektorem finansowym) musi przestrzegać jej przepisów. Do ich stosowania zobowiązane są m.in. biura rachunkowe prowadzące działalność w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, przedsiębiorcy świadczący usługi zarządcze (zakładanie jednostek organizacyjnych, pełnienie funkcji w organach spółek, zapewnienie innej jednostce siedziby lub adresu prowadzenia działalności), pośrednicy w obrocie nieruchomościami i instytucje pożyczkowe w rozumieniu ustawy o kredycie konsumenckim. Wreszcie, ustawa dotyka fundacji, stowarzyszeń i przedsiębiorców, którzy przyjmują lub wykonują płatności gotówkowe w kwocie co najmniej 10 tys. EUR – nawet, jeśli ta płatność następuje w kilku operacjach, które zdają się być ze sobą powiązane.

Istotą przedawnienia jest to, że ten przeciwko komu przysługuje roszczenie majątkowe może uchylić się od jego zaspokojenia po upływie terminu przedawnienia. Wówczas roszczenie staje się tzw. zobowiązaniem niezupełnym (naturalnym). Sąd uwzględniał do tej pory przedawnienie wyłączenie na zarzut pozwanego podniesiony w toku postępowania. Omawiana zmiana wprowadza nowy artykuł (art. 117 §21) stanowiący iż po upływie terminu przedawnienia nie można domagać się zaspokojenia roszczenia przysługującego przeciwko konsumentowi. Według zamierzeń ustawodawcy celem zmiany jest zaostrzenie reżimu przedawnienia roszczeń przysługujących przedsiębiorcom wobec konsumentów przez związanie z upływem terminu przedawnienia – z mocy samego prawa – skutku w postaci niemożliwości skutecznego zaspokojenia roszczenia. Realizację tej zmiany ma umożliwić zmiana art. 187 §1 pkt 11 Kodeksu Postępowania Cywilnego (KPC) nakazująca zamieszczenie w pozwie daty wymagalności roszczenia w sprawach o zasądzenie roszczenia.